Category Archives: Greece

Facepalm, Greece, Software

Stories from the Field, #2: The customer is not always right

Leave a comment

(note: all “Stories from the Field” are true, thinly anonymized to protect the -usually- guilty)

Project Manager: Hi Jim and team, we need a new version of our product with this and that new feature.

Team: Sure, but it’ll need a bit more memory on our customers’ computers.

PM: No worries, our customers have more than adequate computers already.

Team: Hmmmokey

Team: (codes)

Team: (tests)

Team: It’s ready and has passed our internals tests successfully.

Team: Now it’s time to go and test it on a few customers just to be safe, like we did last time.

PM: Yeah about that.

Team: WHAT NOW THIS IS A GOOD THING

PM: No no no don’t get me wrong, our customers loved it.

PM: In fact they loved it so much that they have been asking for it.

PM: Jim can you talk to Sales? They’ll tell you some great customers to test with.

Jim: (makes the rookie mistake and calls Sales)

Sales: Oh hi so happy to hear you.

Jim: Really? You usually complain about how our product is a piece of shit.

Sales: AAAAHAHAHAFUNNY no really I’m totally happy to hear you.

Sales: I’ve got a totally great customer you can test the new version with.

Sales: Who is totally not a cheapskate bloodsucking asshole.

Sales: You should totally call him.

Jim: I have a bad feeling about this.

Jim: (calls customer)

Totally Not A Cheapskate Customer: Oh hi happy to hear you, you’re supposed to give me free product to resell to my customers right?

Jim: NO NOT AT ALL we need to test our product and therefore 1) yes you get something for free but 2) be aware that your computers need to have more memory and 3) it’s still being tested which means DO NOT CHARGE YOUR CUSTOMERS FOR IT AND PLEASE TELL THEM THIS MIGHT NOT WORK.

Totally Not A Cheapskate Customer: Yada yada yada so I get free stuff great see you on Thursday bye.

Jim: (has a very bad feeling about this)

Jim and a Teammate: (show up early)

Jim and a Teammate: (start installing the new version on the Totally Not a Cheapskate Customer’s computers)

Jim and a Teammate: Wait this doesn’t work you don’t have enough memory here.

Jim and a Teammate: This isn’t even enough memory for the previous version.

Totally Not A Cheapskate Customer: SO WHAT I DON’T CARE ARE YOU TRYING TO STEAL THE FOOD OF MY CHILDREN? (* actual quote)

Jim and a Teammate: No wait we made very very clear that…

Totally Not A Cheapskate Customer: YOU ARE WORSE THAN THIEVES (* actual quote)

Totally Not A Cheapskate Customer’s Customers: WHY DON’T YOU GIVE US CHEAP STUFF AREN’T WE CITIZENS OF THIS COUNTRY??? (* actual quote)

Totally Not A Cheapskate Customer: I’LL CALL YOUR BOSS RIGHT NOW

PM: Hi Jim what’s going on there?

Jim: This and that, the Totally Not A Cheapskate Customer turned out to be a Totally Cheapskate Customer.

PM: Hmmm so Sales wasn’t 100% sincere.

PM: Who would’ve thought.

PM: Can you remove the installation restriction just for now?

Jim: I can but some things might work, some might not.

PM: Do your best.

Team: (does their best and has a special version ready within 15 minutes)

Jim and a Teammate: (install the software)

Jim and a Teammate: See it kind of works but it has issues BECAUSE IT NEEDS MORE MEMORY.

Totally Not A Cheapskate Customer: SEE MY LOYAL CUSTOMERS I HAVE SLAIN THE THIEVING EVIL CORPORATE DRAGON AND GAVE YOU CHEAP STUFF.

Jim and a Teammate: Wait you actually charged them for this we specifically asked you not to.

Totally Not A Cheapskate Customer: BEGONE YOU FOUL DEMON.

Jim: (silently curses in languages he doesn’t even speak)

Facepalm, Greece, Software

Stories from the Field, #1: Learn how to push back

3 Comments

(note: all “Stories from the Field” are true, thinly anonymized to protect the -usually- guilty)

Teammate: (goes to a big and important customer)

Customer: I want a software like this and that

Customer: And I want it yesterday

Project Manager: They want it yesterday

Teammate: But I need a bit more time in order to implement some UI checks, so that users don’t make mistakes

Customer: Our users don’t make mistakes, they are permanent employees for so many years, they know their job

Teammate: Hmmmokey

Teammate: (implements software in just a few days)

Teammate: (delivers)

Customer: (installs)

Users: (use the software)

Users: (literally fuck up everything that is possible and some things that are not)

Customer: WHY ARE THE DATA WRONG

Teammate: …but you said…

Customer: you’re not good I want another one

Project Manager: Jim you’re assigned to this

Jim: I will rewrite it from zero and I will implement these UI checks plus many many more

Customer: I WANT IT YESTERDAY

Project Manager: THEY WANT IT YESTERDAY

Jim: (doesn’t give a shit)

Jim: (writes code anywhere, anytime, day, night, while eating, while getting the baby to sleep, while helping his wife with breastfeeding etc etc)

Jim: (delivers)

Customer: Why is this 40MB this is bigger than the previous one I don’t like this

Jim: (loses his shit and starts screaming)

Customer: Jeez why are you so nervous you need to calm down

Customer: (installs)

Users: (use the software)

Users: OH HEY THIS WORKS

Users: IT HAS HELPFUL COLOURS TOO

Users: AND IT HAS EXPLANATIONS FOR EACH FIELD

Users: THIS IS GREAT

Customer: great job Jim, see I told you the first guy was not good

Jim: (silently curses in languages he doesn’t even speak)

Note: to be fair, the “40MB” complaint wasn’t as irrational as it sounds. The software had to be copied to many client computers, some of them in remote parts of the country with slow lines; this was still the days of ISDN. Still, the refactoring was worth it. The added volume was caused by a reporting library (Crystal Reports for .Net) which solved many problems by itself. I now understand the frustration of the customer’s IT as someone had to stay up all night copying. But the pressure from management was so much that at this point the poor guy just said the wrong thing at the wrong time to the wrong person. Elias if you ever read this, please accept my apologies 😊

Finance, Greece, In Greek, Politics

Σκεψεις για την “Τελευταια Μπλοφα”

Image Leave a comment

Είμαι σε διακοπές, και όπου βρεθώ μια αγαπημένη συνήθεια είναι η επίσκεψη στο τοπικό βιβλιοπωλείο. Πάνω πάνω στα ευπώλητα ήταν το “Η τελευταία μπλόφα” της Ε. Βαρβιτσιώτη και Β. Δενδρινού. Το ειχα δει και τρέντινγκ στα σόσιαλ, ε το πήρα.

Το ρούφηξα σε λιγότερο από 24 ώρες. Και δεν είναι τόσο καλό όσο λένε, είναι ακόμη καλύτερο.

Παρότι ήξερα την ιστορία, σε ικανοποιητικό βαθμό, ως οικονομική και πολιτική, το βιβλίο την εξιστορεί από την προσωπική ματιά των πρωταγωνιστών. Αποτυπώνονται στιγμές που, για προφανείς λόγους, δεν είδαν το φως της δημοσιότητας όπως σύμβουλοι να απελπίζονται, πρωθυπουργοί να κοιμούνται σε καναπέδες, ο Ρέντσι να βάζει τις φωνές στη Μέρκελ και ο Ολάντ να πηδάει μπαλκόνια (!)

Αλλά δεν είναι κουτσομπολίστικο βιβλίο. Ίσα ίσα που δίνει την πίεση που είχαν όλοι -ή σχεδόν όλοι- να βρουν μια λύση σε μια κατάσταση που χάρη στην καταστροφική ανωριμότητα της τότε ελληνικής κυβέρνησης πήγε από το κακό στο χειρότερο σε χρόνο μηδέν.

Καταγραφω 2-3 σκέψεις, ιδέες και απορίες που έχω, τόσο για την ιστορία όσο και για το βιβλίο:

Η πρώτη και σίγουρα η σημαντικότερη: φαίνεται στο βιβλίο, αλλα ήταν και προφανές σε όσους παρακολουθήσαμε(*) αυτή την ιστορία, από τις αρχές μέχρι το φθινόπωρο του 2015, ότι η συμπεριφορά των εταίρων της Ελλάδας (χώρες ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ κλπ.) ήταν πολύ ελαστικότερη προς την νέα τότε κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) παρά προς τις προηγούμενες (ΠΑΣΟΚ & ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ). Κι αυτό όχι μόνο στην αρχή αλλά ακόμα και αργότερα, όταν είχε ήδη φανεί καθαρά ότι οι περισσότεροι άνθρωποι της νέας κυβέρνησης ήταν ιδεοληπτικοί, ανίκανοι για οποιαδήποτε σοβαρή εργασία τέτοιου μεγέθους και πολυπλοκότητας.

Γιατί;

Το βιβλίο δεν δίνει κάποια απάντηση. Σε κάποια σημεία μόνο διαφαίνεται, αν το ερμηνεύω σωστά, ότι με τις προηγούμενες κυβερνήσεις οι εταίροι είχαν αφενός μπουχτίσει με την απροθυμία τους να κάνουν τις επώδυνες αλλά αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και αφετέρου τις θεωρούσαν -σωστά- υπεύθυνες για το χάλι της χώρας. Αν ισχύει αυτό, είναι στην ουσία παρόμοια λογική με το “τους είδαμε τους παλιούς, ας δοκιμάσουμε κάτι καινούριο” που έλεγαν αρκετοί πολίτες πριν τις εκλογές του 2015(**).

Η δεύτερη είναι οτι πρέπει να θυμόμαστε, όσοι δεν ασχολούμαστε ενεργά με την πολιτική, ότι η πολιτική κρίνεται από τα αποτελέσματα, όχι από τα λόγια. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα της Μέρκελ που επισκέπτεται την Ελλάδα προ των εκλογών του 2015, βλέπει τα συνθήματα (“go back” κλπ) και, μετά τις εκλογές, δεν έχει κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με τους ίδιους που την καθύβριζαν.

Και η τρίτη, για το βιβλίο: θα ήταν χρήσιμο, σε κάποια επανέκδοση ίσως, να μπει ένα timeline, μια χρονική γραμμή που να δείχνει την αλληλουχία των γεγονότων. Ίσως ακόμα και δυο: μια από το 2009 ως το τέλος του 2015, που να δείχνει τα μείζονα γεγονότα (εκλογές 2009, Καστελόριζο, μνημόνιο 1, κυβέρνηση Παπαδήμου κλπ) και μια να κάνει ζουμ από την αρχή του 2015 ως το φθινόπωρο, με τα πάμπολλα Eurogroup, τα capital controls κλπ.

(*) την ελληνική κρίση την έζησα “άμεσα”, ζούσα και εργαζόμουν δηλαδή στην Ελλάδα, μέχρι την άνοιξη του 2012. Ήδη στα τέλη του 2011 είχα αποφασίσει ότι το ρίσκο για μένα, είτε λόγω grexit είτε πολύ απλά ότι μπορεί να έμενα άνεργος λόγω ύφεσης, ήταν πολύ υψηλό. Έτσι τον Φεβρουάριο του 2012 ξεκίνησα να ψάχνω για δουλειά στο εξωτερικό, και τέλη Απρίλη έμπαινα σε μια γκαρσονιέρα της Ζυρίχης. Από το φθινόπωρο 2012 και πέρα, παρότι φυσικά παρακολουθούσα τα πάντα με λεπτομέρεια, οι εξελίξεις δεν είχαν πάνω μου τις άμεσες συνέπειες που είχαν για τους φίλους μου -όσους δεν είχαν ήδη βγαλει εισητήριο χωρίς επιστροφή.

(**) το κυριότερο επιχείρημα όλων όσων τους έλεγα ότι οι ισχυρισμοί ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανεδαφικοί (“θα καταργήσω τα μνημόνια μ’ένα νόμο κι ένα άρθρο” και άλλα ανεκδιήγητα), παρότι το καταλάβαιναν και το δεχόταν, ήταν “έστω και τα μισά από αυτά που υπόσχεται να κάνει, πάλι καλά θα είναι”. Αυτό… όπως είδαμε όλοι, δεν πήγε και πολύ καλά.

Greece, Law, Post-truth

Good news: first conviction for spreading a hoax

Leave a comment

This is really a big deal.

Yesterday (Mon 16-May-2016) a court in northern Greece convicted, for the first time, a journalist/blogger for spreading a hoax.

A hoax is a piece of fake and (usually) emotionally charged news item. The usual drivers behind this is “like farming” (earning a small amount of money for every ‘click’ via Google ads) and selling bogus “health” products on the side. It’s very common for hoaxes to go hand in hand with conspiracy theories, like “chemtrails” (“we are being spreyed with chemicals from airplanes!”) or, as in this case, “harmful vaccines” (“vaccines cause autism”, “pharma companies spread cancer through vaccines!”).

Until now, the economics were firmly on the side of the scammers propagating the hoaxes: there was only profit to make, no real cost and, more importantly, no risk. So they would (and are) spreading whatever b*****t they can think of, with no or fake proof but lots of emotional content (“cancer to children!!!”) and pocket the profits.

The hoax of this specific case was titled “Shock: See how companies are spreading cancer through a vaccine”. It was about a girl which is not named other than by first name who supposedly received the MMR vaccine and then died from a brain tumor.

The story is full of sh*t. It was very well researched here.

This conviction is the only one I’m aware of globally (I do hope there are more, but I haven’t heard of any). And it may be, however slowly, a turning of the tide. Organized society needs to fight against this, and such cases are long overdue.

More info here:

http://www.ekathimerini.com/208703/article/ekathimerini/news/court-convicts-hoax-journalist-for-reproducing-false-news

Greece, In Greek, Politics

Η πολιτικη του φθονου

Leave a comment

Αυτό το κείμενο, στη Ναυτεμπορική, “χτύπησε” ευαίσθητη χορδή:

Η διάκριση «εχθρού-φίλου» είναι ωφέλιμη πριν και κατά τη διάρκεια μιας εκλογικής μάχης […]

Οδηγεί, όμως, στην πολιτική και κοινωνική καταστροφή εάν παραμένει και μετά την επίτευξη του πολιτικο-εκλογικού στόχου […]

Ο κοινωνικός φθόνος είναι ο καρκίνος μιας κοινωνίας.

Δεν είναι τίποτα νέο: μπλε και πράσινα καφενεία υπάρχουν σε κάθε χωριό εδώ και δεκαετίες. Αλλά η τρέχουσα κυβέρνηση έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ –και ο κατήφορος σταματημό δεν έχει.

http://www.naftemporiki.gr/story/1021578/i-politiki-tou-fthonou

Finance, Greece, In Greek

On the road to crisis

Leave a comment

Από τους Financial Times, διαβάζω τα παρασκήνια πριν την κρίση (Φεβρουάριος 2010) από τον Geithner, τον υπουργό οικονομικών των ΗΠΑ.

Αυτά που αναφέρει ότι ειπώθηκαν από τους Ευρωπαίους για την Ελλάδα είναι αποτρόπαια. Η πρώτη μου σκέψη μόλις τα διάβασα ήταν “ωραία αλληλεγγύη από τους Ευρωπαίους !!!”.

Όμως η αμέσως επόμενη, η οποία έρχεται αβίαστα, ήταν “πόσο σκ*** τα κάναμε για να έχουν τέτοια μανία ώστε να θέλουν να τιμωρήσουν όλη τη χώρα ;;;”.

Ο κύριος λόγος που ήταν έξαλλοι ήταν η “διόρθωση” του ελλείμματος που έκανε η κυβέρνηση, η οποία τουλάχιστον εν μέρει έγινε για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους –βασικά για να δικαιολογήσει ότι δεν μπορούσε να μοιράσει τα λεφτά που είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Και μην ξεχνάμε ότι αυτό ήταν η δεύτερη φορά που συνέβαινε, η προηγούμενη κυβέρνηση όταν ανέλαβε είχε κάνει το ίδιο !!!

Μ’ άλλα λόγια, για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους κάναμε την εξωτερική μας εικόνα μαντάρα ! Τόσο χάλια ήταν η γνώμη των Ευρωπαίων για μας, που ειπώθηκαν πράγματα όπως αυτά που θυμάται ο Geithner :

“I said at that dinner, that meeting, you know, because the Europeans came into that meeting basically saying: “We’re going to teach the Greeks a lesson. They are really terrible. They lied to us. They suck and they were profligate and took advantage of the whole basic thing and we’re going to crush them,” was their basic attitude, all of them….”

“But the early premonitions of that were in that initial debate. They were lied to by the Greeks. It was embarrassing to them because the Greeks had ended up like borrowing all this money and they were mad and angry and they were like: “Definitely get out the bats.” They just wanted to take a bat to them.”

Πλήρες άρθρο: http://blogs.ft.com/brusselsblog/2014/11/11/draghis-ecb-management-the-leaked-geithner-files/